De buiging van het paard volgen
Meestal vragen wij aan het paard om een linker- of rechterbuiging aan te nemen. Toch is het in bepaalde gevallen aangewezen om de buiging van het paard te volgen, dus die buiging dat het paard zélf aangeeft i.p.v. omgekeerd.
In de volgende gevallen kan het nodig zijn om het paard te volgen in de buiging dat het aanneemt:
- wanneer het paard gespannen of stijf is en moeite heeft om voorwaarts-neerwaarts te bewegen
- wanneer het paard schrikt van iets
- wanneer het paard nerveus of kijkerig is, bvb op wandeling
- wanneer een paard het vertrouwen verloren is door een ruiter die steeds tegengestelde hulpen gaf of hulpen die te bruut waren.
- wanneer er verzet optreedt (geconditioneerd verzet of een acuut verzet die optreedt door bvb een fout van de ruiter)
Door in deze gevallen de buiging van het paard, die het op dat moment aanneemt toe te laten, je lichaam en hulpen daaraan aan te passen, en in die buiging verder te gaan zonder ze persé te willen vasthouden, zal het paard zich sneller gaan ontspannen.
De buiging volgen om schrikkerigheid van het paard weg te nemen
In het geval van schrikkerigheid voelt het paard dat je “meegaat” met hem, dat je meer “samen” beweegt en dat je hem niet “tegenwerkt”. Vergeet niet dat jij op het paard zit en indien je het paard teveel tegenwerkt door tegen zijn lichaam in te gaan het paard het steeds minder leuk zal vinden dat hij jou moet dragen. Het heeft nl het gevoel dat je niet met hem “samenwerkt”. Je wil controle daar waar het onmogelijk is (als een paard schrikt kan je niet voorkomen dat hij in een zelf gekozen buiging gaat lopen).
Controle loslaten = meer controle
In sommige gevallen is het net nodig om controle los te laten, zodat je nadien weer meer controle hebt. Als je bij een schrikkerig paard de buiging niet kan volgen, zal dit gedrag steeds erger en erger worden, omdat je de spanning van het paard niet laat afvloeien. Door de buiging te volgen, wanneer het paard gespannen is of nerveus, zal het paard sneller in een voorwaarts-neerwaartse tendens gaan bewegen, en dit betekent: meer ontspanning en meer rust (hoe lager het hoofd, hoe rustiger het paard wordt).
De buiging volgen om vertrouwen van het paard te winnen
Bij paarden die te bruut gereden werden of een ruiter had die de bewegingen van het paard niet kon volgen en tegengestelde hulpen gaf, helpt het om hen weer het vertrouwen terug te geven. Ze merken op:” Hé, die persoon op mijn rug, voelt het wanneer ik mijn buiging verander, hij/zij gaat erin mee. Zij begrijpt wat er gebeurt in mijn lichaam. Dit voelt goed. Ik word niet meer belemmerd in mijn bewegingen.”
Een oplossing voor stijfheid
Ook bij stijfheid kan het nuttig zijn om het paard in eerste instantie in zijn eigen buiging te laten lopen, omdat dit het gemakkelijkst is voor het paard. Dit doe je dan tot het paard in een voorwaarts-neerwaartse tendens gaat lopen, wat zoveel wil zeggen als ‘ik ben ontspannen en los’, om nadien de buiging te wisselen.
Ook tijdens het grondwerk
En dit geldt niet alleen bij het rijden, maar ook tijdens het gewone grondwerk en het gymnastiserend grondwerk. Ook dan kunnen paarden op het onverwachts schrikken, kijkerig zijn of gespannen. Laat het paard dan kiezen in welke buiging hij zich het best kan ontspannen, help hem om die buiging vast te houden, maar laat hem wisselen als hij dat aangeeft en wacht tot het paard weer ontspannen is. Je zal zien dat je nadien weer heel gemakkelijk zelf een buiging kan vragen, en dit zonder weerstand bij het paard. (weerstand kan heel miniem zijn, een lichte irritatie, zoals de oren iets plat, met de staart zwiepen, …)
De buiging rijden
Het is hierbij wel belangrijk dat je de buiging die het paard aangeeft ook echt gaat “rijden”. Dus stel: je paard schrikt en verandert hierbij de buiging van links naar rechts, dan zet jij de juiste hulpen in voor een rechterbuiging, en je rijdt hierin verder tot je paard je een mooie en ontspannen rechterbuiging geeft. Dan pas kan je zelf de buiging correct wisselen van rechts naar links (als het paard correct gegymnastiseerd werd).