Waarom longeren zo goed is voor de mentale balans van het paard

Longeren, wanneer het goed gedaan wordt, is heel goed voor het paard op fysiek vlak, dat weet bijna iedereen ondertussen.
Maar dat het ook zorgt voor mentale balans is voor vele mensen nog niet altijd goed te begrijpen.

Hoe werkt dat eigenlijk?


De endorfine-flow

Wanneer een paard in een voorwaarts-neerwaartse houding loopt, dus met een lage hoofd-hals houding en een bolle bovenlijn (= losse rug) dan ontstaat er een “endorfine-flow” in het lichaam.

In deze houding gaat het paard dus endorfine aanmaken waardoor het rustiger wordt en zich ook heel aangenaam gaat voelen.  Vandaar dat paarden in die houding soms gaan “briesen”, ze kunnen eindelijk de spanning loslaten die er zat, en ze voelen zich goed.

Het paard doet het zelf!

Hoe meer je een paard in een voorwaarts-neerwaartse houding longeert en rijdt, hoe liever het paard zo zal gaan lopen UIT ZICHZELF ! Want het wil immers zelf die toestand gaan opzoeken, dat fijne gevoel, dat gevoel van welbehagen.

Wanneer je je longeersessie altijd stopt als het paard in die voorwaarts-neerwaartse houding loopt met een losse rug, dan heeft het paard altijd een goed gevoel op het einde van de sessie.

Op onderstaande foto zie je Ulysse voor we startten met het longeren.  Zij gaf veel verzet en toonde extreem veel spanning, vooral in draf en galop.

Op de foto hieronder zie je ook Ulysse, hetzelfde paard.  Na een tijd werk aan de hand om haar te gymnastiseren en rechtgericht te leren bewegen waarbij ze dus ook geleerd werd om in een voorwaarts-neerwaartse houding te bewegen, startte ik met haar de longeertrainingen.  Na enkele sessies wist ze dat wanneer ze draafde in een voorwaarts-neerwaartse houding ze zich niet alleen fysiek beter voelde maar ook mentaal: rustiger en in balans.

Dus als je correct longeert, dan start je op de duur je longeersessie, en hopla, daar heb je’t al onmiddellijk: die ontspanning, het voorwaarts-neerwaarts, dat over de rug lopen.  Het paard weet: dat is fijn dus dat herhaal ik!

Te diep = teveel op de voorhand

Pas wel op met té diep lopen, want dan loopt het paard teveel op de voorhand.  Dat kan de voorhand overbelasten, vooral wanneer een paard bereden wordt.  Dat mag je in het begin wel toelaten, om het paard het idee te geven naar wat jullie op zoek zijn.  Je mag dit ook toelaten om een zenuwachtig paard rustig te maken (de endorfine-flow), maar nadien vraag je de hoofd-hals houding iets hoger.  Het paard mag met hoofd en hals tot op die hoogte laten zakken waarbij het paard de beste bewegingen laat zien en het beste in balans loopt waarbij het noch over de schouder loopt, noch op de schouder valt.