Wico was niet onrespectvol, hij was angstig

Wico, een jonge zwarte Shetland hengst, durfde wel eens ferm uit te halen met zijn achterbenen wanneer hij zijn voer kreeg. Hij liet zich ook moeilijk aaien, meestal ging hij er zo snel mogelijk vandoor als iemand dat probeerde.

Tilde, die hem enkele weken daarvoor geadopteerd had, vroeg haar paardrij-instructrice daarom om langs te komen voor een les, zodat ze zou leren hoe ze daar het beste mee om kon gaan in de hoop dat Wico makkelijker werd in de omgang.

Vol goede bedoelingen ging de paardrij-instructrice enkele dagen later met Wico aan de slag.  Volgens haar was Wico heel onrespectvol.  De raad die Tilde kreeg was om de pony assertief van zijn plek te sturen als hij durfde te stampen door een touw tegen zijn billen te gooien.

En als hij moeilijk te vangen was, moest Tilde hem proberen lokken met voer.

Het leek in eerste instantie een goede oplossing, Wico maakte zich snel uit de voeten wanneer hij met een touw weggejaagd werd en na een paar keer bleef hij netjes op een afstand op zijn voer wachten.

Na enkele dagen echter werd duidelijk dat Wico, die voorheen al niet happig was om te komen, nu nog minder geneigd was om contact te maken. Laat staan zich te laten aanraken en aaien.

Dit was nu helemaal onmogelijk geworden.  Ook niet met voer.

Ik zag een supergevoelige pony.  Een angstige pony.  Een pony met gebrek aan vertrouwen.

Het stampen was geen onrespectvol gedrag, het was geen uiting van dominantie.

Het was een uiting van angst.

Dus ipv Wico weg te sturen als hij stampte, ging ik zelf weg. Ik stelde me heel passief en zelfs een beetje onderdanig op.  Daarmee gaf ik hem de boodschap van “Ja, ik zie het dat je bang bent en ik hou rekening met je gevoeligheid.  Als jij zegt dat ik niet dichterbij mag komen, dan zal ik dat niet doen. Ik doe wat je mij vraagt, beloofd!”

Met deze instelling werkte ik verder met Wico. Hij begon al heel gauw te merken dat er rekening gehouden werd met hoe hij zich voelde, dat zijn angst gezien werd.

Beetje bij beetje stelde hij zich meer open.  Er ontstond een subtiel gesprek. Op het einde van de sessie, die minder dan een half uurtje duurde, kon ik hem aaien en stond hij ontspannen naast mij.

Een paar dagen later kreeg ik het volgende berichtje van Tilde, die aan de slag was gegaan met de tips die ik haar gegeven had:

“Oh wow Karine! Ik kan hem aaien! Ik had niks bij van eten en heb hem op zijn hoofd en in zijn nek en onder zijn kin kunnen aaien zonder dat hij weg ging! En dat al de 1ste keer dat ik bij hem ging nadat jij hier geweest bent! Ik werd  er emotioneel van… Dat ik hem nu eindelijk gewoon kan aaien!”

Is dat niet geweldig?  Hoe je door écht te luisteren naar een paard en op de juiste manier te communiceren veel meer bereikt dan wanneer je vanuit controle gaat werken?

Communicatie is daarom ook de eerste bouwsteen van een échte connectie met je paard.

In totaal zijn het er 7. Als je alle 7 die bouwstenen op zijn plek hebt, dan kan je er zeker van zijn dat de relatie en training van je paard met sprongen vooruit zal gaan!

Benieuwd naar die 7 bouwstenen?

Registreer je dan zeker voor de live online training “De 7 bouwstenen voor een echte connectie met je paard”.

Daarin zal ik dus die 7 bouwstenen met je delen en  op het einde van de training is er ook een vragenronde voorzien waarbij je live al je vragen kan stellen via de chat.

Vanaf vrijdag 3 april t.e.m. woensdag 8 april zijn er 4 live sessies waaruit je kan kiezen.

Ga naar onderstaande pagina om de beschikbare sessies te zien en je te registreren voor de sessie van jouw keuze.

https://programs.horsefulnesstraining.com/webinar-7-bouwstenen/

Je hebt enkel jouw pc/laptop nodig en een internetverbinding om te kunnen deelnemen. Zodra je bent geregistreerd ontvang je een unieke link waarmee je toegang krijgt tot het webinar.

Ik kijk er alvast naar uit om je bij 1 van de sessies te verwelkomen!

Warme groeten,
X Karine