Bepalen jouw belemmerende overtuigingen de toekomst van jou en je paard?

Mijn grootste droom is dat ik met mijn bijna-vijf-jarige verzorgpony kan wandelen en fietsen zonder dat hij mij voorbij loopt of ik hem niet onder controle heb (bijv dat hij druk wordt of hard loopt en ik hem niet rustiger kan krijgen). Mijn grootste belemmering is dat ik, als ik van plan ben met hem te gaan wandelen of fietsen, dat ik dan een gevoel van spanning heb in mijn buik en ik me gespannen voel worden, terwijl ik dit niet wil, maar innerlijke rust wil als ik met m'n verzorgpony werk. Daaruit komt de gedachte voort in de trant van: 'o, hij zal wel merken dat ik me een beetje zenuwachtig voel, en ik heb geen innerlijke rust, dus ik zal ook niets van rust overbrengen op hem.' Neerwaartse spiraal eigenlijk. Maar het lukt me niet om geheel positief (ook innerlijk, ook qus gedachten etc.) naar mijn verzorgpony te gaan en met innerlijke rust en ontspanning m'n verzorgpony te halen en naar buiten te gaan.

Karine,ik heb een paard dat redelijk moeilijk doet om zijn poten te geven! Wanneer ik vanvoor zijn poten vraag gaat hij meestal knielen! Op de deur lukt dit wel maar is vervelend. Vanachter is het problematisch omdat hij meestal slaat en deze poten niet graag geeft. Als veulen heb ik hem altijd gewoon gemaakt om zijn poten te geven maar vanaf dat hij gespeent werd is hij in opfok gegaan en nu hij terug is bij mij heb ik hier redelijk wat moeite mee om dit terug in de hand te krijgen. Wanneer ik hem opsluit in de stal en mijn andere paard los blijft in de wei gaat hij tegen de wand beginnen slaan! Dit vind ik ook geen goede eigenschap en ben bang dat hij zich gaat kwetsen.Heb je enige uitleg en tips hiervoor?Mvg, Danny

Mijn grootste droom is om met mijn 2 shetjes en 2 mini-ezeltjes vrij door de bossen te kunnen (hard)lopen. We zijn goed op weg - met óf de shetjes óf de ezeltjes gaat het best heel goed (nog niet altijd natuurlijk! het blijven shetjes/ezels) maar met ons vijven in 1 keer, dat is toekomst muziek! Belemmering is eigenlijk met name tijd - heel waar wat je zegt dat je jezelf soms verhindert om iets gewoon te DOEN door dat je het gevoel hebt dat je er dan minstens een uur of meer voor moet uittrekken. Soms is een kwartiertje een kleine oefening doen ook al genoeg en dat probeer ik mezelf dan ook voor te houden! Dank je voor de leuke emails, ik kijk uit naar de volgende!!

Hoi karine , Ik heb een haflinger-Fries gekocht . Maar mijn paard is vroeger mishandeld geweest en is ook nog wel is bang van dingen Bv. Plastic , een knuffel geven enz. Ik doe zelf ook aan clickertraining en mijn paard vindt dat geweldig maar ik heb al geprobeerd om haar over plastic tekrijgen doormidel van clickertraining maar dat lukt nog niet ! Heb je daar misschien tips voor of iets anders dat dat toch is lukt . En nog iets mijn paard was vroeger altijd een wandelpaard en altijd linksegalop gedaan indeplaats van links en rechtse galop te doen . Ik ben nu begonnen met intensief dressuur te rijden maar ik kan niet deelnemen aan wedstrijden omdat ze kan geen rechter galop niet meer we hebben al vanalles geprobeerd ! Nu lukt het soms als me een kleine cirkel in de hoek maken en dan aanspringen maar dat lukt altijd maar 1keer maar wat we ook heel raar vinden ik longeer ze heel vaak en ik gebruik dan een sloftteugel dan heeft ze altijd de juiste galop ! Als je daar een tip voor hebt die is altijd welkom ! Grt Fiona

Hi Karine, Mijn droom is een geheel aan vertrouwen in mijzelf en mijn paard en mijn paard in mij en in zichzelf. Dat betekent o.a. dat ik mijn angst die helaas op de meest onhandige momenten komt opzetten, omgezet moet worden in vertrouwen en rust wat heel moeilijk is. Ik heb als tiener helaas een ongeluk gehad met het paard waar ik op reed, ze is op hol geslagen met alle nare gevolgen van dien. Dat heeft mijn vertrouwen teniet gedaan, althans die belemmerende gedachte heb ik. Als de angst komt opzetten, meestal op momenten dat mijn paard angst heeft (ik reageer daarop denk ik) gaan er hele negatieve visioenen aan mij voorbij, erg jammer vind ik dat. Van alles al geprobeerd dit om te buigen, helaas is het een hardnekkig probleem.

Hi Karin Wat een nuttige uitdaging om je droom en eigen opgelegde beperking op te schrijven! Mijn droom is om op een ontspannen liefdevolle manier dressuur oefeningen te doen zonder hoofdstel halster etc ? Mijn bewustzijn weet al heel goed dat ik zelf de meest beperkende factor ben . Zodra ik doelen ga stellen wordt ik te gedreven en te ambitieus als ik dan ook nog een dominante leraar heb blokkeer ik volledig en hoor niets meer Vd aanwijzingen. Blijvend genieten van het onderweg zijn zou ik mezelf als advies kunnen geven en soms lukt dat ook ! Goed om dat weer eens te ervaren en onder woorden te brengen dank je vr de uitnodiging!

Dag Karine, Mijn droom is, mijn Fjord van 17, Tesoro, nog lang te kunnen houden ondanks de financiële problemen omwille van medische kosten. Mijn belemmering is mijn fysieke toestand na een ongeval met een gevaarlijk paard, dat ze een andere naam hadden gegeven in de manège omdat hij geld moest opbrengen en niemand er nog op wou. Feit was, dat ze het paard 2 maanden aan zee op een wei hadden gezet zonder te berijden en dat ik na die tijd als eerste dat paard kreeg. Ik dacht het te herkennen en vroeg nog aan de stalknecht wie het was, maar hij bleef bij die andere naam. Van toen af begon voor mij een grote lijdensweg met heel veel pijn, operaties, revalidaties, kine enz...maar ik heb nooit opgegeven. Niet alle paarden zijn immers zo. Ik heb dan 16,5 jaar een schat van een haflinger gehad die helaas 4 jaar geleden overleden is. Toen was mijn overtuiging van nooit meer een paard te nemen. Totdat ik Tesoro (in de manège Thijs) tegenkwam. Hij kon bijna niet lopen, had putten in zijn achterhand, zijn ribben kon je tellen en zijn ruggengraat stak uit, hij zou nooit meer lang kunnen draven etc...Ik heb hem gekocht voor de slachtprijs omdat hij mij zo zielig en smekend om hulp stond aan te kijken. Bleek hij ook nog doodziek door de bloedwormen waarvan mij niets werd gezegd. En nu, na veel goede zorgen, veel geduld en mijn laatste spaargeld...heb ik een schat van een ruin, waar ik alles kan mee doen, maar met mate. Hij is zeer aanhankelijk, alsof hij dankbaar is, ik kan er alleen mee naar buiten, ik neem kleine sprongetjes (mag eigenlijk niet van de dokter, maar is zoooo leuk), doe mee in de dressuurles en nu doen we ook grondwerk waar we al veel bereikt hebben, mede door je cursus. Binnenkort doe ik mee aan een 2-daagse clinic bij ons op stal met vooral grondwerk, vrijheidsdressuur, horsemanship, maar ook rijden....Ik doe gewoon mee wat ik kan en dat is toch al heel wat en ik droom ervan, dat ik dit op 60 jarige leeftijd nog steeds kan. Ik ben nu 56. Viva Tesoro.

Dag karine, Mijn grootste droom is met mijn paard ontspannen op wandeling kunnen gaan, liefst bitloos. Zonder dat ze wegschiet of zit rond te trippelen en dat ik echt het gevoel heb van vertrouwen. Mijn tweede grootste droom is de hito volgen :-) Groetjes, Hannelore

Ik kocht onlangs een warmbloed merrie in vervanging van mijn overleden arabische volbloed.Ik heb ook nog een shetland merrie en een 25jarige merrie .Ik ben gestart met het grondwerk van mijn nieuw paard en doe dit in de weide waar mijn leidende 25 jarige merrie en shetlander rondlopen.Er lukt mij al veel en zolang ik in het werkparcours blijf loopt alles goed.Maar het nieuwe paard wordt enorm afgeleid van de leidende merrie en wanneer ik mijn nieuw paard weghaal naar een weide waar ze de andere niet ziet is ze heel zenuwachtig dit zou ik graag oplossen.Mijn nieuwe paard is 5 jaar en heeft niets geleerd dan 1 uur per dag in een paddock los te lopen en daarna de stal in.Ik ben er reeds mee op wandel getrokken en wanneer we ver genoeg zijn wordt ze rustiger maar eenmaal de nabijheid van de leidende merrie wordt ze weer onrustig wanneer ik haar dan op de weide zet holt ze onmiddellijk naar de leidende merrie terug en blijft in haar nabijheid.

Dag Karin, Heb al heel veel op je website gelezen. Zelf was ik ook bezig met natural horsmanchip en ik moet zeggen dat men paard (Pineau) en ik daardoor een betere band hebben gekregen. Ik moet zeggen "was bezig" omdat ik sinds 3 weken de bevestiging heb gekregen dat ik niks meer met hem mag en kan doen wegens slechte kwaliteit van de pezen in de achterbenen. Hij staat op de wei met 2 andere paarden maar binnenkort ergens anders waar hij 24u op de wei kan. Uiteraard zal ik er nog naartoe gaan!! Op termijn wil ik dan een ander paardje zodat ik verder kan gaan met wat ik bezig was en dat is het bitloos rijden. Heb daar nog een beetje een angst over maar hoop mij erover te kunnen zetten.

ik zou altijd het juiste willen doen. We zijn al enorm gegroeid en gaan telkens nog mooie stappen vooruit in onze relatie met elkaar. Toch komen we ook telkens weer obstakels tegen die ik beantwoord op een manier waar ik later vaak aan terug denk met gemengde gevoelens..ik had beter zus of zo kunnen reageren of doen. Dit zit me soms best in de weg en houd me tegen gewoon wat assertiever te reageren. Ergens twijfel ik nog steeds vaak of ik wel op de goeie weg ben of het beste antwoord geef naar mijn paard toe. groetjes Tessa ps. jammer dat het veel regende op de verjaardag van jullie dochter en hoe ga je dit weekeind al die mails doorwerken? ik hoop dat je een lap top hebt en lekker liggend in de schaduw in de weide dit weekeind de mails kan doorlezen!

Hey, ik zou graag op een iets hoger dressuur niveau volledig tuigloos rijden. Ik heb al wel 2 paardjes met neckrope leren rijden, maar als ik dat in een wedstrijd doe dan kan iedereen zien dat het ook anders kan.

Mijn droom is continu volledig ontspannen samen met/bij mijn paard(en) en 1 paard daarvan in het speciaal) op een verbindingsniveau te kunnen samen zijn, gymnastiseren (grond en rijdend) een optimaal leven leven waar wij samen alles op alle gebieden hebben kunnen uithalen wat er uit te halen valt voor ons. En dit doorgeven/begeleiden bij andere ruiters. Mijn meest belemmerende overtuiging is: zie je wel wordt ik weer gespannen vanuit niets (en dan is er ook echt geen aanleiding voor en de tweede is; ik ben nog niet goed genoeg om anderen te begeleiden. Groetjes Kim

Hoi Karin, Ik heb al veel bereikt met mijn zwarte andalousier Epona. Wij gaan vaak bitloos crossen in de bossen en we vertrouwen mekaar heel goed. Het enige wat ik nog wil is haar 'bad banana' om te buigen in een 'good banana' dwz dat ze van nature werkt met met haar onderhals en daarbij haar rug wat wegdrukt en niet veel balast op achterhand neemt. Hiervoor ben ik jou internetlessen aan het volgen van 'gymnastiserend grondwerk' Dit is helaas ook tevens mijn belemmering, door tijdsgebrek (wat ik kan begrijpen) is de laatst geposte les door jouw al weer een jaar geleden. Ik hoop dat je snel weer tijd hebt om ons verder op weg te helpen, want tot nu toe hebben we allebei al veel van je geleerd en al veel plezier met mekaar beleefd. Hopelijk tot snel xxx

Beste Karine, Ik heb al heel veel geleerd en ik moet nog veel leren van jouw ervaringen. Mijn droom is met mijn paarden bitloos te werken of gaan wandelen. Het gevoel dat je paard meer en meer vertrouwen bied geeft een enorm goed gevoel. Natuurlijk besef ik dat daar tijd over gaat en de moderne tijd maakt het de paarden ook niet gemakkelijk gelijk vroeger.De landbouwmachines die je nu moet passeren zijn niet te vergelijken met paard en kar van vroeger . Hoe leer je een paard zoiets aan om die dingen te paseren zonder brokken. Vriendelijke groeten

Mijn droom is om paarden die een trauma hebben opgelopen in hun leven " terug paard te laten worden", en ze laten verzorgen en om laten gaan met kinderen die geen fijne plaats hebben in hun gezin. Mijn belemmering is de middelen om het in een eigen woonoppervlakte te kunnen doen, gezien je bij stal ook na een paar uur weer naar huis moet. Dat ontneemt de ontspanning in de tijd ervoor te nemen en moet dan ook gebeuren op dat moment dat je er bent. Mvg Miranda

Mijn droom is beter en beter worden in de connectie met mijn paard, grondwerk gaat vrijwel goed... Doe meestal grondwerk Mijn belemmering is dat is: Angst voor buitenritten met paard. Wil rijles van Karine Vandenborre. Mis iemand om te praten over de voorruitgang met mijn paard(den)

Hoi Karine, Ik rijd een paard bij die nog doorgereden moet worden. Ik krijg les van de eigenaar omdat ik zelf ook nog erg veel moet leren over jonge paarden en de training ervan. Mijn droom is om hem bitloos door het bos te kunnen rijden. Maar ook om eens een wedstrijd met hem te rijden. Ik ben begonnen met grondwerk om zo wat aan het vertrouwen te werken. Maar dit ging niet echt goed, eigenlijk ging het zelf alleen maar slechter en ik werd ook een beetje bang. Hij is behoorlijk groot. Hij rende van mij weg wanneer ik dat niet wilde, maar tijdens "jou plaats mijn plaatst" kon ik hem niet verplaatsen. Ik baalde echt enorm en met de andere pony die ik al jaren rijd ging het ook steeds minder goed met rijden en grondwerk, gelukkig gaat dit weer wat beter, maar ik heb het gevoel dat ik met mn bijrijdpaard helemaal nergens kan komen. Het maakt me ook onzeker op school en eigenlijk met alles wat ik doe... Ik ben wel een vrij rustig persoon en er zijn altijd wel mensen die dingen beter weten dan ik, maar ik denk toch dat mijn onzekerheid voor het grootste gedeelte uit mezelf komt. Uiteindelijk ben ik bijna niet naar het paard toe geweest in de vakantie en daar was de eigenaar niet blij mee. Nu weet ik nog niet of ik verder mag werken met het paard. Om te veranderen moet ik dus eerst laten zien aan de eigenaar dat het weer goed gaat. Om dat gevoel vast te houden moet er een positieve ervaring zijn in de training tussen mij en het paard. Welke bekrachtende overtuiging hiervoor nodig is weet ik niet zo goed. Het is erg moeilijk om weer te beginnen. Ik kan wel de 5 connectieoefeningen eerst gaan oefenen met de pony waar ik al jaren mee rijd, dat is misschien wel een goede basis. Maar daarmee kom ik nog niet van mijn angst af. Groetjes, Linda

Hoi Karine, Ik heb sinds drie maand nu mijn eigen paard en natuurlijk moeten we elkaar nog wat leren kennen. Mijn droom is verder studeren in het gedrag en psychologie van paarden. Waarbij ik dit kan toepassen op mijn merrie en we blindelings op elkaar kunnen vertrouwen. Heeeel ambitieus natuurlijk ;). Maar om iets 'simpels' te zeggen. Mijn doel is in gallop een klein cirkeltje te kunnen draaien. Mijn merrie heeft het zeer moeilijk met draaien en dit is toch wel een streefdoel. Maar natuurlijk alles op zijn tijd... Bedankt voor al uw kennis die u met ons deelt!

Hallo Karine, Mijn belemmerende overtuiging is dat ik met Tibo er niet in zal slagen om bitloos buitenritten te maken. Het grondwerk gaat goed. De connectie is er. Maar als we buiten rijden, met of zonder gezelschap, als hij op kop loopt, gebeurt het nog steeds dat hij (in galop) begint te vluchten. Ik krijg hem wel terug bij me, en rustig, maar het feit dat hij dat blijft doen, frustreert me. Momenteel rijd ik met een dubbel gebroken bit, ik tracht het zo zacht mogelijk te hanteren. Hij reageert immers goed op stem en zit en benen. Zeker tijdens de dressuur en de lessen. En meestal ook als hij op de 2de plaats loopt in de kudde van 2 of 3. Ik ben van plan om tijdens de lessen bitloos te werken, daar geloof ik in. Maar buiten loopt het dus zo nu en dan anders. Mijn vriendin is sinds een paar weken bitloos aan het rijden, met succes. We wandelen vaak samen. Het temperament van onze paarden ligt duidelijk anders, dat wist ik al wel, en nu ze bitloos rijd, en het paard zeer relax loopt, is het verschil nog groter. Op termijn wil ze niet meer met me wandelen gaan, ik zie het al aankomen. Hoe krijg ik Tibo ten allen tijde rustig en bij me. Ik droom van bitloos rijden met hem, maar voorlopig zie ik dat als een grote kans op een ongeluk met hem.

dag Karine, Dankzij het ICMJP-programma is de band met mijn 21-jarige Odessa sterker geworden. Ik zie de buren meegenieten van ons samenzijn. mijn droom is nog altijd spelen met Odessa, Ik kan me moeilijik inbeelden dat, als ik een bal koop en er mee naar haar rol, zij deze zou terugschoppen.(en dat het dan geldverkwisting is). Het ontbreekt me nog aan creativiteit en plezier hebben met haar. En ja, in 't dagelijks leven is dat ook zo. Ik ben nochtans dankbaar voor al wat is maar ik kan het nog niet uitstralen. Als ik bij Odessa ben praat ik wel tegen haar, ben ik vriendelijk en heb ik altijd een spontane lach als ik ze zie. Het positieve is wel dat ik een workshop zal volgen met een Vlaamse coach van de legendarische Louise Hay .(Heal your life)midden september 2015. Hopelijk kan jij me nog inspireren, Karine. Grtjs. Simonne

Mijn droom is om met mijn 5 jarige paard clinics vrijheidsdressuur te geven en op te treden voor publiek. Ze traint goed alleen is het regelmatig lastig om haar focus bij mij en de training te krijgen of te houden. Ze is soms snel afgeleid of probeert eigenwijs gras te eten aan de bak rand. Als het me lukt haar focus altijd bij mij te houden zijn we een heel stap verder :)

Mijn dromen zijn: - op wandeling gaan. Vorig jaar ben ik met mijn toenmalig paard 1x op wandeling gegaan en dat is een flop geworden. Dit was een combinatie van angst en te weinig leiderschap van mij. Hierdoor heb ik "schrik" om met mijn huidig paard te gaan wandelen. Ik heb genoeg mensen op stal die mij wel willen meesleuren maar er komt steeds iets tussen (wat dan ook voorrang krijgt). - Zonder zadel rijden (en mss ooit bitloos). Vroeger zou ik het direct hebben gedaan maar met ouder te worden zijn er toch wat angsten of hoe je het ook zou omschrijven in mij geslopen. Bitloos is moeilijk omdat ik vroeger heel veel op teugels reed te weinig met zit en beenhulpen. Nu ik heb ik een paard die mij hierin begeleid en zijn we op zoek naar een dressuur lesgever die mij hierin verder wilt begeleiden (mijn huidige doet niet zoveel hierrond is soms een brute). - De moeite nemen om te beginnen met RR. We mogen niet in de piste aan de hand werken alleen in een round pen. En als ik hierover met mijn ouders begin dan is het niet dat ze het flauwekul ofzo vinden maar ze snappen het niet helemaal en vinden het "dom" dat ik hiermee zou beginnen. dus durf ik ooit gee kaptoom enzo te kopen. - een leuke oplossing of alternatief te vinden voor longeren met bijzetteugels. Ik haat longeren maar als ik een tijd doe zonder bijzetteugels (pessoa gebruik ik niet) of helemaal niks dan vallen zijn bilspieren in - Om een piaffe en passage te leren. Mijn paard zou ooit klaar geweest zijn voor nationaal (België) dus hij zou dit kennen/aanleg hebben (hopelijk) maar daarna uit de sport geraakt. We zijn nu terug begonnen op niv 0 en halen goede punten. We gaan dan ook over naar hoger niveau volgend seizoen. Belemmering is dat ik mezelf geen goede ruiter vind. Mijn houding trekt nergens op en ik versta mijn paard nog niet helemaal. Ik wil dit alleen maar leren als ik er mij klaar voor voel en niet omdat het moet. Maar ik heb schrik dat ik nooit zijn niveau ga kunnen halen. Alvast bedankt voor de eventuele tips :-)

Beste Karine, eerst en vooral dikke proficiat met je werk. Ik denk dat je heel wat mensen helpt met je kennis en inzichten. Ook wij (mijn man en ik) hebben een probleempje met ons paard! Wij rijden met onze Friese merrie enkelspan, nu ongeveer 1 jaar nadat we ons menbrevet hebben gehaald! Ze is heel braaf in het verkeer daar zit het probleem niet. Wat wel een probleem is, dat ze aldoor bezig is met andere dingen onderweg. Haar oortjes staan heel de tijd naar voren gericht, en ze doet zo een beetje haar zin, ik wil zeggen soms is ze wat aan't slenteren en gaat ze met moeite vooruit. We zijn haar heel de tijd aan't aanporren met onze stem wat heel vermoeiend is en daar reageert ze nauwelijks op, we willen onze zweep niet gebruiken om haar voorwaarts te laten gaan. Als ze mag draven gaat het prima, al stopt ze soms zelf zonder dat we het gevraagd hebben. Ik wil ook wel aanhalen dat ze al veel geleerd heeft want in het begin bleef ze zelfs niet stil staan, wat soms gevaarlijke situatie's met zich meebracht bij een drukke oversteek. Dat doet ze nu wel. Graag uw mening. Vriendelijke groeten Vera