Evelyne Vandercasseyen, haptonomische vroedvrouw, volgde een Horsefulness initatieworkshop met haar dochter Sofie. Hieronder haar mooie en ontroerende getuigenis:
“Haptonomie is een mensvisie; een mensvisie die bepleit dat we ons handelen en ons denken laten voeden vanuit ons voelen en voor mijn gevoel is dat exact wat jij doet, in je werk met de paarden, in je contact met mensen, in het contact met jezelf. Je bent heel bijzonder, Karine, en ik ben blij dat ik jou deze zomer mocht ontmoeten.
Die initiatiedag heeft voor mij en mijn dochter heel veel betekend. Voor elk van ons persoonlijk, maar ook voor onze moeder-dochterrelatie. Ik heb in mijn prenatale lessen verteld over het omgaan met paarden en hoe belangrijk het ook bij hen bleek om open en helder te zijn in het contact; hoe belangrijk het voor mij ook daar bleek om niet volledig in mijn hoofd te zitten; beredeneren, risico-analyse, …, vergrootten alleen maar mijn (onverklaarbare) angst; door de tijd en de ruimte te nemen die ik nodig had om vanuit mijn basis naar de paarden toe te gaan (en vooral dank zij jouw aanpak die dat mogelijk maakte), kon ik me voelbaar opstellen naar hen toe.
Jij had verteld dat paarden heel sensitief zijn en heel erg gericht op contact maken, alleen begrijpen we hen vaak verkeerd, handelen we daardoor niet op de juiste manier, wat hen bang maakt en verward, wat er dan weer voor zorgt dat we zelf ook bang worden en vanuit onze angst nog meer in ons hoofd gaan zitten en zo in een vicieuze cirkel belanden, waarbij het als het ware een machtsspelletje wordt, denk ik, tussen de mens en het paard.
Ik probeerde dus, vertrekkende van wat jij verteld had, uit wat het zou geven om open en transparant naar hen toe te stappen, met de nodige prudentie (want dat had jij ons ook geleerd, om respect te hebben, ook het paard de tijd en de ruimte te geven die het nodig heeft; dat paard op dat moment opdat het ook de kans zou krijgen om in -wat ik ook voor het paard zo zou noemen- zijn basisgevoel te komen). En er ontstond weliswaar contact, op een niet-dwingende, maar uitnodigende manier. Contact en zelfs wederkerigheid en zo slaagde ik er blijkbaar in om vanuit een vorm van basisvertrouwen mijn intentie voelbaar te maken aan het paard en vanuit mijn innerlijke beweging gaf ik blijkbaar de juiste signalen en zat ik in mijn kracht, wat dan blijkbaar ook weer voelbaar was voor het paard. Ik vond dat zo bijzonder om dat op jouw manege te mogen ervaren!
Deze ervaring heb ik vertaald naar mijn eigen werkveld, want ook de baby in en uit de buik is heel sensitief en heel erg gericht op contact maken en ook die baby wordt vaak verkeerd begrepen enz…, enz…Deze vertaalslag heb ik heel mooi kunnen uitwerken in mijn cursus Samen Zwanger, die ik vorige week en gisteren voor het eerst gaf en waarbij het mijn bedoeling was om ten eerste de zwangere vrouwen te laten ervaren hoe (anders) het is om in je basis te komen en vanuit je basis je kind te dragen; hoe ze meer ruimte kunnen geven aan hun kindje; hoe ze vanuit hun basis veel duidelijker de signalen kunnen voelen die hun lichaam en hun kindje hun geeft en hoe ze die kunnen beantwoorden.
Ten tweede was het mijn bedoeling om de partners te laten ervaren hoe het ook voor hen anders wordt als zij ook in hun basis zitten; wat het met hen en met hun vrouw doet om affectief (en niet effectief) aan te raken en aangeraakt te worden; hoe ze vanuit hun basisgevoel open en uitnodigend in contact kunnen komen met hun kindje en hoe ze die wederkerigheid kunnen ervaren.
Die cursus was zo fijn om te geven; de mensen waren zo enthousiast en ik wil eigenlijk jou bedanken, Karine, omdat de workshop mij de inzichten gaf die ik nodig had om nu te doen wat ik doe, binnen mijn eigen werkveld.
Ook voor Sofie is de workshop blijven nawerken. Ze vindt het niet alleen plezant om op de manier zoals ze het in de workshop leerde met Apache te werken, maar ondertussen voelt ze zich op de manege zo vrij om eens met andere pony’s ook te werken, van alles uit te proberen en ze vindt het superleuk om te merken dat de meeste pony’s echt leergierig zijn en het leuk vinden, maar ook hoe ze op die manier de verschillende pony’s en hun eigenheid beter leert kennen; ook haar vriendinnen heeft ze aangestoken om mee te “werken” en zowel de pony’s als de meisjes genieten ervan!
Dit alles heeft een geweldig positieve invloed op Sofie en niet in het minst op haar zelfvertrouwen.Ik ben zo super-fier op mijn dochter: zoals ze zo trouw is aan zichzelf, aan haar visie, aan haar keuzes en hoe ze zo eerlijk, open en helder in het leven staat. Na haar ontmoeting met jou, voor het interview en daarna voor de workshop, staat ze zelfs nog sterker in haar schoenen. Ze weet wat ze wil en ze gaat ervoor, vol vertrouwen; ze heeft het niet altijd gemakkelijk, ze vindt dat ze al haar keuzes niet altijd aan iedereen hoeft te verantwoorden en ook dat vind ik sterk; ze heeft niet van iedereen bevestiging nodig om te worden wat ze zelf wil; zij zit veel minder in haar hoofd, maar maakt haar keuzes vanuit haar basisgevoel. Zij is vanzelf heel haptisch 🙂
Na de workshop gaan we ook anders met elkaar om; veel meer oprecht geïnteresseerd in elkaars doen en laten, in elkaars “werk” en we hebben het er regelmatig met elkaar over hoe inzichten in de haptonomie ons eigenlijk verbindt. Ik vind dat fantastisch!Je ziet ons zeker en vast nog terug op het horsefulness trainingscentrum!”
Voor Evelyn was de ervaring van het omgaan en contact maken met paarden dus ook op haar verdere leven van grote invloed. Heb jij ook zo’n ervaring gehad? Heb jij bv na een workshop of een training gemerkt dat je ook anders omging met jouw partner of kind? Werd je je plots bewust van een bepaald karaktertrekje? Had het een positieve invloed op jouw professioneel leven? Hieronder kan je jouw ervaring kwijt.
