Sarah Van de wiele ging op onderzoek uit, nadat ze leerde over de 2de connectie-oefening “De Ont-moeting”. Zij stelde verschillende paardeneigenaars 2 belangrijke vragen. Hieronder lees je haar leuk en interessant verslag daarover!
Vraag 1: “Als jij bij je paard komt, doe je dan gewoon je ding of geef je bewuste aandacht aan je paard?”
Dit was de vraag die ik de voorbije dagen heb gesteld aan diverse paardenliefhebbers. Uit deze navraag en ook het observeren van mensen bij paarden kwam ik tot de conclusie dat er op heel veel verschillende manieren wordt omgegaan met een paard.
Heel wat paarden bevinden zich in een manege/privéstal en daar zag je voornamelijk dat de mensen heel druk bezig waren met alles rondom zich behalve met hun paard, een praatje maken met de buur of ze leven in een rush en alles moet vooruitgaan, het paard moet gereden worden. Stal binnengaan, halsteren, optuigen en rijden, zonder enige communicatie met hun paard die dit in de meeste gevallen maar ondergaat.
Vooraleer ik enige tegenspraak krijg op de bovenstaande tekst zijn er natuurlijk ook heel wat mensen die wél tijd maken voor hun paard, eens binnenspringen in de manege om te zien hoe het gaat met hun geliefde viervoeter, de tijd nemen voor een onderonsje in de stal, een gesprek ermee beginnen en dan weer met een gerust gevoel naar huis keren.
Bij eigenaars die hun paarden op een weide hebben staan, hangt het blijkbaar veel af van het weer. De winterse buien zijn niet echt aantrekkelijk en dan wordt alles in een vlugger tempo gedaan, terwijl ze op mooie dagen veel meer bij de paarden vertoeven. Sommigen genieten van de rust in de weide, laten alles even over zich heen gaan en genieten van de tijd met hun paard.
Vraag 2: “Hoe ontmoet jij je paard, hou je rekening met zijn persoonlijke en intieme ruimte?”
De ene persoon doet dit wel, de andere kijkt me met grote vragende ogen aan. Het grappige tijdens de observatie was eigenlijk dat hele jonge kinderen veelal wachten tot het paard bij hun komt en aan hen ruikt, misschien uit schrik of niet, maar daarna worden zowel paard als kind meer ontspannen en genieten ze van elkaar. Je kan zien dat paarden soms veel meer toelaten aan kleine kinderen dan bij volwassenen en ze ook veelal rustiger en voorzichtiger zijn.
Misschien moet iedere volwassene eens de druk, de spanning en het denken uitschakelen en genieten van het moment zoals de allerkleinsten dat nog kunnen.
Het zou zoveel aangenamer zijn voor mens en dier. Helaas leven we in een wereld waar stress, emoties en prestaties een alledaagse kost zijn, die we moeilijk van ons kunnen afzetten.
Vertrouwen
Vooraleer je aan de ontmoeting begint is het van groot belang dat het paard vertrouwen in je heeft. Het paard moet contact met je opzoeken, graag naar je toe komen, nieuwsgierig zijn. Door het Samen Zijn (genieten van je paard zonder verplichting) met je paard versterk je de band tussen jullie. Heb je dit niet, toont het paard dus geen enkele interesse in jou of het loopt zelfs van je weg, dan is het misschien wantrouwig of angstig. Of het associeert jou misschien alleen maar met “werken”.
Mijn mening, ervaring en gevoel.
Door middel van de connectie oefeningen, waarin de ontmoeting de 2° connector is, leer je communiceren met elkaar.
Vroeger stond ik hier totaal niet bij stil, ik ging wel veel naar mijn paarden maar deed nooit echt de ontmoeting. Wel raakte ik hun aan in de hals en op de schoft waardoor ik eigenlijk al de 3de connectie-oefening deed, nl. het groomen. Het Samen Zijn en de ontmoeting deed ik niet echt.
Dankzij Karine heb ik de belangrijkste instrumenten geleerd om een goede band te verkrijgen met mijn paard en ga ik meer mindful om met hen en geniet ik echt van deze tijd samen, alsook mijn paarden!
Mijn merrie Dahlia, die ik reeds 10 jaar heb geniet van deze aandacht, zij heeft heel graag dat ik bezig ben met haar of rond haar vertoef. Ze heeft me altijd in de gaten en volgt me dan ook elke keer en nodigt mij uit voor een ont-moeting. Zalig gewoon.
Onze jongeheer Macho, die nog niet zo heel lang bij ons is, was meer het tegenovergestelde, hij keek meer de kat uit de boom. Stelde duidelijk zijn grenzen en bij hem was het dan echt noodzakelijk om heel veel tijd te spenderen aan het Samen Zijn alvorens ik over kon gaan naar de ont-moeting.
In het begin liep hij meestal weg als ik naar hem toestapte voor een ont-moeting. Het meestappen tijdens het Samen Zijn lukte ook niet echt met hem, het maakte hem nog verwarder. Hij was wel altijd heel nieuwsgierig over wat ik aan het doen was maar dan wel op een afstand. Nadien kwam hij al zigzaggend naar me toe met opgegeven hoofd.
Nu, na het vele Samen Zijn doen we zonder problemen de ont-moeting en stapt hij zelfs zelf naar me toe.
Door al deze connectie oefeningen krijg je een diepe connectie met je paard, je leert de grenzen van je paard respecteren en er ontstaat een innige vertrouwensband!
Niets is mooier dan dit, toch?
En, wat is jouw antwoord op deze 2 vragen van Sarah? Ik ben benieuwd… Je kan ze delen in de reactieformulieren hieronder!
Wicher van Rijssen
op 05 Jun 2013Petra
op 05 Jun 2013Heidi
op 05 Jun 2013Petra
op 05 Jun 2013Elke
op 06 Jun 2013Marike
op 13 Jun 2013Marike
op 13 Jun 2013Annelien
op 14 Jun 2013Isabelle
op 27 Jun 2013bianca
op 24 Feb 2015Marga
op 24 Feb 2015