Hoe word ik een leider voor mijn temperamentvol paard?

Dag Karine,bedankt voor het filmpje! Eigenlijk is hetgeen je zegt logisch, je moet er alleen opkomen:-) Soms laat ik me wat te veel leiden door mijn onzekerheid, en begin ik te veel te twijfelen aan mezelf, en dat werkt verlammend. Ik heb ooit eens geleerd dat het beter is om iets te doen, ook al is het verkeerd, dan niets te doen. Als het met de juiste intentie is, zal het paard het wel accepteren van je.groetjes

Beste Karine, ik vind het knap wat je allemaal doet top , ik heb wel mijn bedenking over hoe mensen met hun paarden omgaan in de zin van weerspiegeld het paard dan niet het baasje , laten we het paard in zijn eigenwaarde , zijn het niet altijd dezelfde mensen met probleempaarden ect. Je weet dat ik door wat ik doe al veel paarden in mijn handen heb gekregen en nooit heb ik problemen met ze , alles staat en valt met het maken van goeie afspraken! Meer en meer zie dat er meer mensen zijn met paarden dan echte paardenmensen. Gegroet Ruben

Hallo Ruben, Karine,ik vind dit een interessante discussie, waarop ik als 'gewone' paardeneigenaar ook graag wil reageren(hoewel ik met mijn studies dierenzorg er misschien iets meer van weet). Misschien is dit niet de plaats die te voeren, maar goed:-) Het is inderdaad waar dat bepaalde patronen in de paard-eigenaar relatie vaak terugkomen, dat heb ik bij mezelf ook al gemerkt. Laat dit dan misschien het interessante zijn aan het houden van paarden; het paard als spiegel. Je relatie met je paard wordt pas goed als je als eigenaar je eigen tekortkomingen inziet, en er iets aan probeert te doen. Verder denk ik dat veel mensen onzeker zijn, zoals ik. Maar onzekerheid hoeft niet altijd slecht te zijn, het zorgt ervoor dat je voortdurend nadenkt over hoe je bezig bent, en dus ook alerter bent voor je fouten. Op een gegeven moment moet je natuurlijk wel de knoop doorhakken, en iets doen. Zoals ik nu:-) Inmiddels ben ik weer een aantal keer met Vertigo aan de hand gaan wandelen en het gaat goed. Hij komt regelmatig 'in zijn bloed', maar nu probeer ik eerder iets te doen met zijn energie, en als dat niet gaat probeer ik me te focussen en desnoods mijn persoonlijke ruimte af te bakenen. Bedankt Karine voor je video, ik ben weer 'goe bezig' zoals ze in Gent zeggen:-)

Helemaal gelijk heb je , we kunnen allemaal leren tot onze vingers even lang zijn en dat is lang. Juist daarom leer ik de mensen hier om stresvrij te rijden ik merk dat het voor de meeste mensen een probleem is als het fout gaat om het paard te corigeren maar vooral om daarna te kunnen belonen als het weer beter gaat . En ja het paard is en blijft een paard en als het dan wat heet wordt omdat het schrik heeft bv dan moeten we daar mee leren omgaan , maar juist dan moet het paard mij vertrouwen ik mag er niet aan denken als ik met een jong paard over de openbare weg kom en het aan de kletter zou gaan ...en dan geen zeggenschap meer hebben over het paard? Daarom vertrouwen is het sleutelwoord en dat kan je maar krijgen door het paard vertrouwen te geven , de rest is het maken van afspraken. Ps ook ik stel mij iedere dag de vraag of juist met paarden om ga ? Maar zoiets kunnen we niet meten of vergelijken , soms maken mensen fouten door onwetendheid hoop ik gelukkig zijn paarden vergevings gezind dat merk ik aan mijn eigen paarden , van onhandelbaar en brutaal toen ik ze kocht naar heel fijn en aangename sportpaarden .Gr Ruben