Hoe word ik een leider voor mijn temperamentvol paard?
05 september 2012 

Hoe word ik een leider voor mijn temperamentvol paard?

In onderstaande video geef ik een antwoord op de vraag van Marjan.  Dit is wat zij mij schreef:

“Mijn grote vraag die me eigenlijk al bezig houdt sinds ik mijn paard heb: hoe ga ik het best om met het ‘bloed’ in mijn paard?  

Het is een halve arabier, en eigenlijk is hij heel erg braaf, maar op sommige momenten raakt hij heel erg opgewonden; dan gaan zijn hoofd en staart in de lucht en heb ik de indruk dat hij me niet meer ziet staan. Ik heb dit zowel in de wei, als bij het leiden, grondwerk en rijden.

Het is al verbeterd sinds ik les van je krijg, Karine; toch blijft die vraag sluimeren. Op dat moment wordt onze samenwerking altijd heel chaotisch en duurt het weer even voordat het ik juiste kan doen om de situatie onder controle krijg.

Ik heb de indruk dat zijn ingesteldheid meer invloed heeft op mij dan omgekeerd, wat mij natuurlijk niet de ideale leider maakt.”

 

Marjan
Door

Marjan

op 06 Sep 2012

Dag Karine, bedankt voor het filmpje! Eigenlijk is hetgeen je zegt logisch, je moet er alleen opkomen:-) Soms laat ik me wat te veel leiden door mijn onzekerheid, en begin ik te veel te twijfelen aan mezelf, en dat werkt verlammend. Ik heb ooit eens geleerd dat het beter is om iets te doen, ook al is het verkeerd, dan niets te doen. Als het met de juiste intentie is, zal het paard het wel accepteren van je. groetjes

Ruben
Door

Ruben

op 07 Sep 2012

Beste Karine, ik vind het knap wat je allemaal doet top , ik heb wel mijn bedenking over hoe mensen met hun paarden omgaan in de zin van weerspiegeld het paard dan niet het baasje , laten we het paard in zijn eigenwaarde , zijn het niet altijd dezelfde mensen met probleempaarden ect. Je weet dat ik door wat ik doe al veel paarden in mijn handen heb gekregen en nooit heb ik problemen met ze , alles staat en valt met het maken van goeie afspraken! Meer en meer zie dat er meer mensen zijn met paarden dan echte paardenmensen. Gegroet Ruben

Karine Vandenborre
Door

Karine Vandenborre

op 07 Sep 2012

Inderdaad Ruben, je hebt gelijk. Paarden spiegelen mensen. Daarom dat het belangrijk is dat je heel rustig kan blijven wanneer iets niet goed gaat (zoals in het geval van Marjan). Het paard zal jouw dan spiegelen. Naar mijn mening kan je die lijn wel niet altijd doortrekken. Een paard kan nu eenmaal schrikken en in "zijn bloed" komen, ook al is de begeleider op dat moment rustig. In dit geval zal Marjan haar paard sneller kunnen kalmeren als ze gewoon haar focus houdt op wat ze van plan was om te doen. Het is natuurlijk ook een feit dat er veel mensen zijn die niet professioneel met paarden omgaan maar toch een grote passie hebben voor paarden. Zij hebben een paard maar moeten wel nog (veel) leren. Daar is niets mis mee. Ik denk dat het normaal is dat mensen fouten maken, iedereen maakt fouten. Ook wij, die professioneel met paarden omgaan. Wie zegt dat hij nooit een fout maakt, denk ik, ziet gewoon zijn eigen fouten niet. Ik maak zelf ook wel eens een fout en ik ben niet verlegen om dit toe te geven. Ik léér ervan, en dat is het allerbelangrijkste. Het is net goed dat iedereen wil blijven leren. Ik vind het fijn om mensen te helpen die willen leren hoe ze een betere trainer voor hun paard kunnen worden. En paarden hebben natuurlijk ook soms "bagage" mee... Het gaat daarom niet allemaal van op de eerste dag goed natuurlijk, ook al ben je een keigoede trainer. Soms moet er tijd genomen worden om bepaald ongewenst gedrag, dat het paard als "gewoon" is gaan beschouwen, om te vormen.

Marjan
Door

Marjan

op 11 Sep 2012

Hallo Ruben, Karine, ik vind dit een interessante discussie, waarop ik als 'gewone' paardeneigenaar ook graag wil reageren(hoewel ik met mijn studies dierenzorg er misschien iets meer van weet). Misschien is dit niet de plaats die te voeren, maar goed:-) Het is inderdaad waar dat bepaalde patronen in de paard-eigenaar relatie vaak terugkomen, dat heb ik bij mezelf ook al gemerkt. Laat dit dan misschien het interessante zijn aan het houden van paarden; het paard als spiegel. Je relatie met je paard wordt pas goed als je als eigenaar je eigen tekortkomingen inziet, en er iets aan probeert te doen. Verder denk ik dat veel mensen onzeker zijn, zoals ik. Maar onzekerheid hoeft niet altijd slecht te zijn, het zorgt ervoor dat je voortdurend nadenkt over hoe je bezig bent, en dus ook alerter bent voor je fouten. Op een gegeven moment moet je natuurlijk wel de knoop doorhakken, en iets doen. Zoals ik nu:-) Inmiddels ben ik weer een aantal keer met Vertigo aan de hand gaan wandelen en het gaat goed. Hij komt regelmatig 'in zijn bloed', maar nu probeer ik eerder iets te doen met zijn energie, en als dat niet gaat probeer ik me te focussen en desnoods mijn persoonlijke ruimte af te bakenen. Bedankt Karine voor je video, ik ben weer 'goe bezig' zoals ze in Gent zeggen:-)

Ruben
Door

Ruben

op 13 Sep 2012

Helemaal gelijk heb je , we kunnen allemaal leren tot onze vingers even lang zijn en dat is lang. Juist daarom leer ik de mensen hier om stresvrij te rijden ik merk dat het voor de meeste mensen een probleem is als het fout gaat om het paard te corigeren maar vooral om daarna te kunnen belonen als het weer beter gaat . En ja het paard is en blijft een paard en als het dan wat heet wordt omdat het schrik heeft bv dan moeten we daar mee leren omgaan , maar juist dan moet het paard mij vertrouwen ik mag er niet aan denken als ik met een jong paard over de openbare weg kom en het aan de kletter zou gaan ...en dan geen zeggenschap meer hebben over het paard? Daarom vertrouwen is het sleutelwoord en dat kan je maar krijgen door het paard vertrouwen te geven , de rest is het maken van afspraken. Ps ook ik stel mij iedere dag de vraag of juist met paarden om ga ? Maar zoiets kunnen we niet meten of vergelijken , soms maken mensen fouten door onwetendheid hoop ik gelukkig zijn paarden vergevings gezind dat merk ik aan mijn eigen paarden , van onhandelbaar en brutaal toen ik ze kocht naar heel fijn en aangename sportpaarden .Gr Ruben

karine
Door

karine

op 13 Sep 2012

Ter verduidelijking toch nog even dit: Marjan heeft het over het wandelen aan de hand, niet al rijdend.

Reactie plaatsen