Korte getuigenissen Horsefulness les
22 januari 2012 

Korte getuigenissen Horsefulness les

Hier vind je enkele korte getuigenissen van studenten, oa over een paard dat aanviel, angst om te rijden, trailerlangst, te weinig respect voor persoonlijke ruimte, hengstemanieren, …

Carline Vanhie over haar paard Belle die aanviel

“Bedankt voor de tips voor Belle. Het is de tweede keer dat je me uit de nood helpt: eerst voor het trailerladen van Cashmir, en nu Belle, die van een agressief, zuur, aanvallend paard weer veranderd is in de lieve, aanhankelijke merrie die ze vroeger was. Ik heb er eergister mijn eerste rijles mee gehad. Ze was meer dan een maand niet bereden, terwijl ze vroeger bijna dagelijks werkte, is een actief voorwaarts paardje, en had geen ruiter meer op de rug gehad sinds haar agressief gedrag, dus ik wist echt niet wat ik ervan mocht verwachten. Maar ze was super relaxt, ik had haar nog nooit braver geweten, zelfs met zo’n amateur als ik op haar rug. Merci Karine”

Griet Ballieu had angst om te rijden met haar paard

“Eind maart volgde ik een stage bij Karine. Toen ik begon was ik redelijk wanhopig en het was mijn laatste poging om ontspannen te leren paardrijden. Ik heb al altijd een grote belangstelling gehad voor paarden, maar ben pas zo’n 3 jaar geleden gestart met paardrijden, omdat mijn vriend dit ook deed en het mij wel tof leek dit samen te doen. Het enige probleem was dat ik een grote angst had voor paarden. Na een jaartje was dit veel beter en reed ik een paardje van iemand die we goed kenden. Dit ging toen goed, maar echt ontspannen was ik nooit. Toen ik niet meer met dit paardje kon rijden ging het helemaal mis. Ik ging experimenteren met enkele jonge paarden en daardoor kwam mijn angst helemaal terug. Na een tijdje besiste ik een ouder paardje te kopen met de gedachte dat alles toen wel weer goed ging komen. Toch, zelfs al wist ik dat dit paard braaf was en niks verkeerd ging doen, kon ik niet ontspannen rijden. In een ultieme poging om toch nog ontspannen te kunnen rijden, volgde ik dus een stage bij Karine, waar ik mijn paard heb leren begrijpen en de basis gelegd heb voor een goeie band met mijn paard. Het was de eerste keer dat iemand me les gaf op mijn niveau. Ik moest niets doen waar ik niet klaar voor was en mijn angsten erkennen. Ik ben echt heel blij dat ik het een laatste kans gegeven heb, en keer zeker nog eens terug.”

Tina volgde een initiatieworkshop

“Hoi Karine, Ik wil je nog eens zeggen dat de initiatieworkshop echt een heel leuke ervaring was. Jullie domein is heel mooi en supergezellig om er te vertoeven. Je manier van instructie geven is heel aangenaam : klare uitleg, heel gemoedelijk, zonder opdringen, voor iedere deelnemer de nodige aandacht en vooral met veel liefde voor de paarden, echt klasse. Toen ik naar huis reed was ik echt ontspannen en supertevreden van hetgene ik had bijgeleerd en gedaan had. Ik zou zeggen een aanrader voor iedereen die wil leren respectvol omgaan met paarden. Ik kom zeker nog eens oefenen op de oefenzaterdagen. groetjes Tina”

Kristien Dobbels: paard met trailerangst

“Bij deze wil ik je bedanken voor de manier waarop je mij geholpen hebt bij het probleem met het laden. Het was fijn je aan het werk te zien. De rust en de kalmte waarmee je omgaat waarbij je van het paard kan bekomen wat je wil + het vertrouwen dat je bekomt … daar kunnen er velen een voorbeeld aan nemen. Het resultaat is dat ik nu een beter contact heb met mijn (nieuw) paardje en dat het probleem van het niet op de camion willen is opgelost. Ik weet nu ook beter met een probleemsituatie om te gaan en tot een rustige en diervriendelijke oplossing te komen. Een echte aanrader !!! Ik wil je zeker nog aan het werk zien. Verder wens ik je nog veel succes toe op de nieuwe locatie!”

Jan  over de privébegeleiding thuis

“Wij kennen niets van paarden maar omdat ons zoontje van 8 paardrijdt bij Bloso te Waregem hebben wij ondertussen zelf een paard. Karine, je bent gewoonweg fantastisch! De manier waarop jij met paarden omgaat is prachtig. Zonder roepen of geweld op een heel rustige manier, met een paard dat je helemaal niet kent bereik je schitterende resultaten. Ook het feit dat je jouw manier van werken met iedereen wil delen is schitterend. We zijn nog altijd onder de indruk. Wij wensen jou nog HEEL VEEL enthousiasme toe! Blij dat we met jou kennis mochten maken!”

Het paard van Lieven liep altijd van hem weg

“Karine, is de rust zelf met paarden. Ik kon Pitou niet vangen in de weide, na twee lessen met Karine komt mijn paard zelf naar mij toe. Gewoon schitterend. Proficiat Karine, Groeten Lieven”

Eva Saegerman haar paard had geen respect voor haar persoonlijke ruimte

“Op 23/03 de eerste kennismaking met Karine en haar grondwerk: was echt super! Het leidwerk zorgt er nu voor dat mijn paard op een veilige afstand van mij blijft en vooral mijn persoonlijke ruimte respecteert! Ik hoef slechts mijn vinger in de lucht te steken om haar er aan te herinneren dat ze in mijn “luchtbel” komt en ze wijkt onmiddellijk. Enthousiasme alom dus en Karine, je hoort nog van ons! Tot later, Eva”

Nancy Van Liefferinge had problemen in de omgang met haar paard

“Beste Karine, We hebben spijt, … spijt dat we jouw niet eerder kennen. Wat je ons bijbracht dit weekend was waar we altijd al naar zochten maar hier in België nog niet gevonden hadden. We weten nu dat we op de goede weg zitten. Deze zal uiteraard nog bezaaid zijn met ups en downs maar GOD ZIJ DANK hebben we nu eindelijk iemand die ons kan en wil begeleiden! We zien het licht in de duisternis. We voelen ons goed bij U: er is geen afstand, je hebt geen pretentie van “ik weet hier alles beter dan wie ook”; kortom: je hebt het! Je hebt niet alleen het talent om met paarden om te gaan maar ook het talent om het over te brengen. Ik hoop dat we samen nog vele leerrijke en toffe momenten mogen beleven. We zij je zeer dankbaar ( en de paarden ook!). Nancy”

Ann Segaert haar paard werd steeds moeilijker in de omgang

“Hallo, ik ben Ann en rij ongeveer 10 jaar wekelijks te paard in een manege. Ik dacht dat ik veel wist over paarden tot ik Sandy (mijn 9-jarige Gelderse merrie) leerde kennen. Ze komt uit Zeeland (NL). We zijn ze zelf gaan halen. Het opladen en de rit verliep zonder problemen. Die waren er echter wel de volgende keer dat ik ze wilde meenemen. Sandy wilde onder geen enkele voorwaarde in de trailer, we hebben echt alles geprobeerd (uitgezonderd geweld). Waar ik niet bij stilgestaan had, was dat ze voor de reis nog nooit in een trailer geweest was. Na verloop van tijd voelde ik dat ik het contact met Sandy aan het verliezen was: ze werd nerveuzer, tijdens het poetsen schraapte ze met haar hoeven, wanneer ze alleen uit de weide naar de box werd gebracht, stormde ze rond in haar box. Als we buiten stonden en ze zag iets, liep ze daar naartoe en sleurde mij mee. Op dit moment besloot ik om hulp in te roepen, voor er ongelukken zouden gebeuren. Met hulp van Karine zijn we nu al zover dat ze tijdens het poetsen stil staat. In de box is ze rustiger geworden, het wandelen gaat ook goed. Zelfs het laden in de trailer lukt ons al. De training is zowel voor Sandy als voor mij een heel positieve ervaring. Ik voel dat er een band van vertrouwen tussen ons is. We moeten nog een lange weg afleggen, maar samen komen we er zeker. Bedankt Karine dat je ons op het goede spoor hebt geholpen. Groetjes, An”

Het paard van Lien Van den Brande had “hengstenmanieren”

“Toen ik Orlando kocht was ik er bang van. Hij had echt hengstenmanieren. Je hebt toen voorgesteld om hem bij jou te zetten. Na een paar dagen bij jou was het een heel ander paard. Nu na een jaar is het een super lief paard.Ik heb er nog altijd geen spijt van dat je hem geholpen hebt.Ik heb eigenlijk nog nooit dank je wel gezegd: Super hard bedankt voor je hulp! Ik hoop echt dat je nog veel mensen kunt helpen want de methode werkt echt! Groetjes lien”

Ann Segaert
Door

Ann Segaert

op 22 Feb 2012

Het is altijd leerrijk om getuigenissen van personen te lezen die ook problemen hebben of gehad hebben. Het is ook een ervaring om mijn eigen getuigenis opnieuw te lezen, de weg die Sandy en ik afgelegd hebben om te zijn waar we nu zijn. Het besef dat niet iets zomaar opgelost geraakt en de wetenschap dat er altijd iemand is die kan helpen, op voorwaarde dat je aan jezelf wilt toegeven dat je het niet alleen kunt en de nodige kennis mist. Bedankt en doe zo verder, Ann :-)

Reactie plaatsen