Een band opbouwen met je paard

In de wilde natuur leven paarden samen in groep.  Ze hebben hele hechte vriendschapsbanden met elkaar en hebben meestal ook een hele goede band met 1 ander paard, ook wel hun “pair-bond” genoemd. Ze communiceren met lichaamstaal.

Tip 2 van mijn gratis e-book zegt dat je heel veel vrije tijd met je paard moet doorbrengen.  Dit omdat je enkel op die manier een sterke band kan opbouwen.  Ik kan het niet genoeg zeggen dat dit dé belangrijkste “oefening” is, alhoewel het geen “oefening” mag zijn, in de letterlijke zin van het woord. Door samen te zijn en tijd door te brengen, zonder iets van je paard te verlangen, kom je in eenzelfde soort van energie, van flow.  Je begint samen een hechte groep te vormen.  Het paard leert dat jij niet altijd iets verlangt.

Heel veel paarden worden van in het begin al met allerlei grondwerkoefeningen rond de oren geslagen, waardoor ze nooit echt de kans krijgen om jou te leren kennen, nieuwsgierig te kunnen zijn naar jou en een band kunnen opbouwen.  Ze kunnen hier heel onzeker van worden.  Het is helemaal niet natuurlijk dat paarden constant heel actief bezig zijn met elkaar.  Ze zijn keien in gewoon wat kuieren, luieren, eten, rusten, rondhangen.

Nu we het dus over luieren en rondhangen hebben, zal ik maar meteen een bekentenis doen: ik train niet extreem veel.  Dat zal sommigen onder jullie waarschijnlijk heel vreemd in de oren klinken…

Weet je hoe mijn paard Ulysse geleerd heeft om zich los te laten leiden, ook op straat?  Door niet te trainen.  Echt waar.  Zij liet zich moeilijk vangen in de weide, liep altijd weg. Wel, vanaf het moment dat ik ze gekocht heb, ging ik elke dag verschillende keren in haar weide rondhangen.  Op de duur hoorde ik er gewoon bij.  Als ze niet kwam, ok voor mij.  Kwam ze wel, ok voor mij.  Op de duur kwam ze telkens ik in de weide kwam naar me toe. En dit zonder dat ik het haar maar 1 keer gevraagd heb.

Dan begon ik met de volgende 2 connectie-oefeningen: de ont-moeting en het groomen.

Het los leiden ontstond daarna vanzelf op de weide, ik liet het gewoon gebeuren. Ik liet het volledig aan haar over of ze bij me bleef of niet.  Als ze graag meewandelde met mij gaf ik richting en snelheid aan, ik wisselde tussen de verschillende leidposities. Ik begon Ulysse ook heel natuurlijk los te sturen en van daaruit ontstond spontaan het los cirkelen. Op een dag nam ik een halsring en een touw, ik nam haar mee op straat en we deden een wandelingetje.  Daarna bracht ik haar  terug naar de weide.

Veel bij je paard ZIJN…

Enkele wandelingen later deed ik haar halsring af op straat.  Ze volgde mij, zoals ze ook deed op de weide.  Op een bepaald moment wou ze gras gaan eten langs de berm, maar ze begreep mijn vraag om daar niet te grazen. We hadden al een communicatie opgebouwd op de weide.  Dus het los wandelen op straat, heb ik niet “aangeleerd”, het ontstond heel natuurlijk.  Ik heb gewoon een goede band opgebouwd.  Door mee te luieren, te kuieren, te rusten en rond te hangen. Door met elkaar te communiceren en elkaar te leren kennen. Door mezelf te verplaatsen in de belevingswereld van Ulysse.

Paarden blijven alleen bij je als ze een band met je hebben en er zelf voor kiezen om bij je te blijven.  Als er een communicatie is gebaseerd op hoe paarden communiceren.  En als je zelf innerlijk rustig en geaard bent.  Nee, het is niet helemaal waar wat ik zeg, je kan het ook conditioneren: opdrijven en druk geven als ze weglopen, druk wegnemen als ze bij je blijven, dit is een heel populaire methode.  Alleen: ik heb liever een paard dat er zelf voor kiest dan 1 die het doet omdat het niet houdt van teveel druk en liever bij je blijft dan die druk te moeten ondergaan.

100 % vertrouwen en sterk leiderschap…

Probeer het niet, je paard los meenemen op straat als je geen ervaring hebt of niet  precies weet wat en hoe je het moet doen. Het is altijd een risico.  Ik geef jullie dit voorbeeld alleen maar om jullie te laten zien wat er kan als je anders omgaat met paarden.  Er moet een hele sterke vertrouwensband zijn,  je moet goed en zeker leiding kunnen geven en weten wanneer je paard (en jezelf!) er klaar voor is.  Dat merk je aan verschillende zaken.  Je moet je lichaamstaal correct gebruiken en mag zelf niet twijfelen.  Je moet vanuit innerlijke rust met je paard omgaan.

Wil je dit ook leren?

Via Het Vrije Werk en de 8 connectie-oefeningen is dit mogelijk. Het Vrije Werk zie ik niet als “trainen”. Want trainen betekent voor mij: je paard dingen aanleren wat ze van nature niet doen/niet kennen. Alles wat we doen in Het Vrije Werk is gebaseerd de natuurlijke manier van zijn en communiceren van paarden, en kan daarom niet als “training” gezien worden. Op deze pagina vind je informatie over het online In Connectie met je Paard Programma.

Koen
Door

Koen

op 23 Feb 2012

Helemaal waar, ik zou het zo mooi niet kunnen zeggen. Het moet ook een fantastisch gevoel geven. Heb al vaak lopen denken... zou ik dit touw nu gewoon (durven) loslaten ??Probeer het niet hé, je paard los meenemen op straat als je WEL ervaring hebt… Je moet weten je paard is er misschien klaar voor, maar je omgeving is dit NOOIT. Dan sta je daar met je zelfzekerheid en zijn ze ribedebie…

Peter
Door

Peter

op 29 Feb 2012

Leuk dat je dit noemt! Parelli of Hempfling heb ik daar nooit echt over gehoord. Mijn paard Billy heb ik gekocht toen hij drie dagen oud was en tot hij naar mij kwam ben ik iedere week twee uur bij hem in de wei geweest. Daarna dagelijks een uurtje ofzo. Eerst wat oefeningen en dan lekker een beetje samen eten of wat rondhangen. Hij ziet mij als vanzelfsprekend lid van de kudde en zijn beste maatje. Hij is nu twee en nog steeds hengst. Dat gaat geweldig goed, al kan hij heel bezitterig en dominant worden als er anderen bij zijn. Met geduldig uitleggen en wat worteltjes in mijn zak doen we inmiddels alle oefeningen zonder halster. En dat is inclusief een extreme schouder binnenwaarts en sinds een paar dagen zelfs een sprongetje over een voerton. Lekker samen zijn doet hem erg goed. En het doet ook mij erg goed :-)

Karine Vandenborre
Door

Karine Vandenborre

op 29 Feb 2012

Hallo Peter, wat een mooi verhaal! Bedankt om dit te delen!

Tanja
Door

Tanja

op 04 Mar 2012

Wij vinden het ook heel fijn om gewoon op de wei bezig te zijn. Cabanero is dan geen meter van ons weg te slaan. Het liefste van al komt hij over de schouder meekijken wat we nu aan het veranderen zijn. We moeten altijd voorzichtig zijn met materiaal, want daar gaat hij mee lopen. Vorige week lieten we ze op de grote wei terwijl we de paddock wat moesten aanpassen en ze hebben daar wel 3 uur aan de ingang staan kijken, ongelooflijk hoe ze liever bij ons rondhangen. Op straat zou ik hem nog niet los durven laten, maar dat komt wel. Gr Tanja

Kimberley
Door

Kimberley

op 15 Dec 2012

Geweldig wat ik hier allemaal lees.. Ik denk dat ik pas verder ga trainen met Udini als hij ook spontaan bij mij hangt. Ik wil ook trainen zonder halster dus gaat het nu om gezellig samen zijn.. Ik moet mij dan wel niks aan gaan trekken wat anderen denken op de manege want het is blijkbaar voor buitenstaanders raar om te zien dat ik niet zoals hun doe en hem vrij laat in de piste en ik gewoon sta te koekeloere :D. De andere laten hun paard ook soms vrij in één van de pistes maar gaan dan weg. Nu het winter is staan de paarden daar niet op de wei, dus is het wel heel lastig om dat samen zijn uit te voeren in de (hopelijk) beschikbare piste. Ik zal eens in z'n stal zelf een boek moeten lezen ofzo maar of dat ik dat lang kan volhouden in deze koude dagen dat weet ik niet goed :).. Al die belemmeringen ga ik mijzelf niet aantrekken want later koop ik toch mijn eigen paard en ik hoop daar dan ook een stal/wei aan mijn huis bij te hebben. Nu kan ik dan gaan tot waar ik mag van de eigenaar en anderen het resultaat te kunnen laten zien van deze levensstijl met paarden en zal het 'raar' gekijk op mij wel weg gaan en wie weet zet ik anderen aan om dit ook toe te passen :D

Karine Vandenborre
Door

Karine Vandenborre

op 17 Dec 2012

Groot gelijk dat je je niets aantrekt van wat anderen zeggen of denken! Het allerbelangrijkste is dat jij de dingen doet waarbij je je goed voelt en waarvan je merkt dat je paard er ook plezier aan heeft. Je kan inderdaad gewoon in de stal ook de eerste connectie-oefening doen, ikzelf vind het leuk om gezellig in het stro te gaan zitten en te genieten van een goed boek of gewoon, van de aanwezigheid van het paard. Mijn paarden lopen wel op de weide 's winters, maar als het bv heel koud is of het regent, dan haal ik wel eens een paard binnen om samen wat tijd door te brengen. Als het te koud is, kan je een dekentje meedoen om over jouw benen te leggen. Als je het paard nog niet goed genoeg kent, is het wel veiliger om op een stoel te gaan zitten ipv op de grond.

julie
Door

julie

op 04 Mar 2013

ik vind het ook heel belangrijk om plezier met mijn paard te beleven,en niet altijd alles serieus te nemen.bijvoorbeeld heb ik eens een weekendje met mijn paard naar het strand te gaan,en dan was geweldig:samen een watergevecht doen,rengalop bij zosondergang en noch superveel leuke dingen ;)

Katja
Door

Katja

op 03 Oct 2018

Ik heb mijn hanoveraan al een paar jaar, maar door omstandigheden weinig gezien. Hij staat nu eindelijk thuis dus heb ik tijd voor hem. Alleen is hij voorlopig enkel geïnteresseerd in het 'hey jij, heb jij eten bij?' En schenkt hij voor de rest geen aandacht aan mij

Reactie plaatsen