Wijken voor drijvende hulpen

Het doel van deze basisgrondwerkoefening is het paard te leren wijken ofwel "mee te gaan" met lichte drijvende hulpen.  Het "wijken voor drijvende hulpen" wordt meestal "wijken voor directe druk" genoemd. Op een “indirecte” manier, dus zonder fysiek contact en vanop een afstand, geef je een vorm van druk.

Ik noem dit zelf liever "wijken voor drijvende hulpen" (ipv indirecte druk), omdat ik hiermee de nadruk leg op “helpen”. Het is namelijk de bedoeling dat het paard de drijvende druk als een hulp ervaart, iets wat hem helpt te begrijpen wat er gevraagd wordt.

Met drijvende hulpen kan je het paard vragen om in beweging te komen. Om bijvoorbeeld naar voor te stappen, maar ook achterwaarts of zijwaarts. Met drijvende hulpen kan je je paard echter ook vragen om te vertragen of om halt te houden.

In onze omgang met paarden hebben we vaak te maken met zulke drijvende hulpen en daarom is het dus belangrijk dat het paard leert om te wijken hiervoor ipv ertegenin te gaan. Dat kunnen we stap voor stap aanpakken, op een zo respectvol mogelijke manier.

Oefeningen waarin drijvende hulpen gegeven worden zijn bv
- Het afbakenen van je intieme/persoonlijke ruimte
- Voorwaarts vanuit de partnerpositie of drijfpositie
- Afwenden van je af vanuit de partnerpositie
- Halthouden op een actieve manier (versus halthouden op een passieve manier)
- Achterwaarts stappen
- Vertrekken op de cirkel
- Het paard vragen om zijwaarts te treden
- Het paard in stilstand of in beweging vragen om de voorhand naar links of rechts te laten wijken
- Het paard in stilstand of in beweging vragen om de achterhand opzij te laten wijken

Doel: communiceren zonder fysiek contact

Paarden kunnen uiteraard al wijken voor drijvende hulpen, het maakt deel uit van hun natuurlijke manier van communiceren. Het is dus vooral de mens die moet leren hoe we drijvende hulpen kunnen geven op een manier die voor het paard begrijpelijk is.  Het is ook een kwestie van op elkaar ingespeeld geraken. Door dat te leren zullen we uiteindelijk kunnen communiceren via subtiele drijvende energie, zoals paarden dus ook onderling communiceren.

Bijna al hun communicatie gebeurt zonder direct contact, dus alleen vanop een afstand dmv lichaamstaal, via drijvende en uitnodigende lichaamstaal. Als wij ook op zo een heldere manier met het paard kunnen communiceren, zonder teveel aanrakingen, dan geeft dat heel veel rust aan het paard en vertrouwen. Paarden houden er nl niet van dat er constant aan hun lichaam aangeraakt wordt.

Toch is dat wat er heel vaak gebeurt en wat vaak de oorzaak is ongewenst gedrag (vanuit het standpunt van de mens) terwijl het paard hier enkel maar communiceert dat het dit niet leuk vindt en ruimte nodig heeft.

Hoe begin je eraan?

Het is uitermate belangrijk dat je hiervoor de basis legt in Het Vrije Werk en de 8 connectie-oefeningen. Door eerst in vrijheid hiermee bezig te zijn en in vrijheid al een heldere communicatie, die dus oa bestaat uit drijvende hulpen, met je paard te ontwikkelen, zal je veel subtieler kunnen werken eens je het paard aanlijnt.

Hoe doe je dat?

Drijvende hulpen geef je op afstand waarbij je in de eerste plaats met veel gevoel en een juiste intentie werkt. (Lees hier het artikel over "wijken met gevoel")

De combinatie van energie die je opwekt in je lichaam, je lichaamshouding, je positie tov het paard en de bewegingen die je maakt met je lichaam zorgen ervoor dat je paard jouw vraag begrijpt.

Energie: wek je meer energie op in je lichaam, dan zal dat ook het paard activeren. Laat je de energie in je lichaam zakken, dan zal ook het paard minder actief worden.Stel je voor dat je klaarstaat om een sprint te trekken, dan ben je bezig met meer energie in je lichaam op te wekken, zonder dat je al daadwerkelijk beweegt. Stel je zelf nu voor dat je bijna in slaap valt, je innerlijke energie daalt. Dus je kan energie opwekken of laten afnemen in jezelf, zonder dat je je lichaam beweegt. Dit soort energie gebruik je ook als je met paarden communiceert.

Lichaamshouding: wanneer je jezelf opricht, maak je jezelf als het ware groter. Dat heeft een drijvende invloed op het paard.

Positie: afhankelijk van je positie tov het paard zal het paard jouw hulpen als drijvend of remmend ervaren. Bv: wanneer je jezelf positioneert achter de drijflijn van het paard tijdens het leiden en je geeft daarbij drijvende hulpen, dan werkt dat activerend op het paard. Het paard zal –sneller- gaan bewegen. Stel je jezelf op voor de drijflijn van het paard tijdens het leiden, en je geeft drijvende hulpen, dan zal dit als remmend ervaren worden. Het paard zal vertragen of stoppen. Ook waar je je lichaam naartoe richt is belangrijk. Bv: richt je je navel naar de schouder van het paard, dan vraag je het paard om de voorhand opzij te laten wijken, richt je je navel naar de achterhand, dan vraag je het paard om de achterhand opzij te laten wijken. De positie van je lichaam en hoe je je lichaam richt tov het paard is dus heel belangrijk tijdens de communicatie met je paard.

Bewegingen: de bewegingen die je maakt met je lichaam kunnen je paard motiveren om actiever te worden, of minder actief. Je armen hoger brengen en ermee op en neer bewegen zijn drijvende bewegingen. Het paard zal dan, bv tijdens het cirkelwerk, sneller gaan stappen. Laat je je armen zakken, dan zal het paard vertragen. Zelf sneller stappen stimuleert het paard ook om te versnellen, trager stappen zal het paard uitnodigen om ook te vertragen. Om onze bewegingen kracht bij te zetten kunnen we een zweep gebruiken. De zweep is uiteraard nooit een strafmiddel, maar een hulpmiddel.

Net zoals bij het geven van fysieke hulpen is het ook hier uitermate belangrijk dat je drijvende hulpen zo subtiel mogelijk gegeven worden. Als trainer moet je het paard de tijd geven om erover na te denken, dingen uit te proberen en uiteindelijk bij de juiste oplossing te komen.